همــــــچو موری به ســـــــر خـــــــوان توام        

من غریب و بی کــــــسم ولی مهمان توام

من سـگی هستم و قلاده من به دست تو          

رد نکــــــن چون ســـــــــــــــگ دربان توام

شـــــده ام غرق به مرداب گنــــــاهان خـود           

بنــما رحم که من قابل احســــــــان توام

شــــــده چشـــــمم چو کـــــــــویری بی آب         

 بده اشـکی که من عبـــد پریــــشان توام

گر چــه گنــــهکار شــــــدم در همه عــــــمر         

  کن نظر تائبـــــــــم و زار و پریـــشان توام

به در تو نبود کســـــــی چو من یا رحـــــمن         

 بنگرعاشق ومســـــت صاحب الــزمان توام

ســر راهـــــش بنشـــینـــــــم که ز در باز آید        

 العــــــجل گویم و من منتـــظر خــوان توام

کو به کو شــهر به شهر درپی تو میــــــگردم        

 بنـــــگر بر دل خون من که حــــــیران تو ام

من شفیعی چون حســـــین بن علی آوردم       

  چو شـــفاعت کندم عاشــــق و جانان توام

کی شود تا بشوم کشته خونین حســـــــین        

 بر سر دارم و من کشــــته بی جـــان توام

ای خدا این عبد بیدل شده مجنون حســــین       

  بی طمع بر نعم و جنت و رضـــــــوان توام

یا علی این دلم من پر خون است

تو چو لیلی و دلم مجنون است

این همه شعر و غزلها و رباعیها

مثل امواج دلم دروسط کارون است

 *********************************

سوختم تا ز علی جام محبت نوشم

مستم زمی اش به بیدلی می کوشم

از این همه قیــل و قـــال دنیا هر دم

ذکر علـــی و یا علــــی در گوشـــــم

بسم الله

بیچاره نموده ای مرا یا حیدر

بد مست نموده ای مرا یا حیدر

پیمانه ز چشمان پر از خون گیرم

تو عقل ربوده ای مرا یا حیدر